Ξεκινήσαμε
πρώτα τη συζήτησή μας μιλώντας για τη διαφορετικότητα στην εμφάνιση των
ανθρώπων. Φτάσαμε έτσι στις φυλές και στις διάφορες εθνότητες.
Στη
συνέχεια, μιλήσαμε για τα παιδιά που μπορεί να αντιμετωπίζουν κάποιο κινητικό
πρόβλημα, να είναι τυφλά, για τα παιδιά γενικά που είναι
"διαφορετικά". Θέσαμε στα παιδιά διάφορες καταστάσεις παιδιών που θα
μπορούσαν να ήταν στην τάξη μας.
Π.χ. Ένα τυφλό παιδί έρχεται στην τάξη μας.
Ποια
προβλήματα θα αντιμετώπιζε;
Πώς
θα μπορούσαμε να τον/την βοηθήσουμε ;
Θα
παίζαμε μαζί;
Θα
μαλώναμε;
Ένα παιδί σε αναπηρικό καροτσάκι.
Ποια
προβλήματα θα αντιμετώπιζε;
Πώς
θα μπορούσαμε να τον/την βοηθήσουμε ;
Θα
παίζαμε μαζί;
Ποια
παιχνίδια θα μπορούσαμε να παίξουμε;
Θα
μαλώναμε;
Έπειτα,
υποβάλαμε την ερώτηση «Ποιον δε θα κάναμε φίλο;»
Φτάσαμε
έτσι να φτιάξουμε έναν κατάλογο με όλα εκείνα τα γνωρίσματα που κάνουν ένα
άτομο ανεπιθύμητο.
Προσπαθήσαμε,
ακόμη, να βρούμε τρόπους να αλλάξουμε τις συμπεριφορές που μας ενοχλούν χωρίς
να πληγώσουμε τον άλλον.
Αφήσαμε
τη συζήτηση και διαβάζουμε την ιστορία «Μια φιλία διαφορετική» της Μανίνας
Καούκη.
Μετά,
προβάλλαμε ένα βίντεο στο Youtube, με
τίτλο “Cuerdas”, το οποίο αφορά τη φιλία
σε σχέση με τη διαφορετικότητα (παιδί με κινητική αναπηρία).
Τέλος,
αφού τα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν και προβληματίστηκαν, κάναμε μια τελευταία
συζήτηση σχετική με το εν λόγω βίντεο, ώστε να νιώσουν πιο έντονα συναισθήματα
και να καταλάβουν ακόμα καλύτερα πώς είναι να είσαι διαφορετικός κι ότι όλοι
είμαστε ουσιαστικά ο ένας πολύ διαφορετικός από τον άλλον, όμως είμαστε όλοι
ίσοι!!
Η εκπαιδευτικός Κατερίνα Πριονά
