Εκεί ξεναγηθήκαμε από τον οικοδεσπότη και ψυχή του Μουσείου κ.Τσιλίκα Θεόδωρο(Εκπαιδευτικό-Υπεύθυνο Σχολικών Δραστηριοτήτων Π.Ε. Αιτωλ/νίας).
Οι μεγαλύτεροι – εμείς οι δάσκαλοι- ήρθαμε σε επαφή, άλλος περισσότερο
άλλος λιγότερο με τις αναμνήσεις μας. Οι
μικρότεροι – τα παιδιά μας – είδαν το σχολείο των παππούδων τους. Όχι όμως μόνο
αυτό. Γνώρισαν το μεράκι, την ασίγαστη αγάπη του δασκάλου του χωριού – και όχι
μόνο – που δούλεψε ακούραστα με επιμονή και υπομονή, με αγάπη και αφοσίωση, με
ψυχή και όραμα, για να προσφέρει ένα διαμάντι στο χωριό του και στην Ιστορία της
Εκπαίδευσης.
Παράλληλα βίωσαν τη φιλοξενία στα πρόσωπα των :
-κ.Τσιλίκα Θεόδωρο που οργάνωσε την υποδοχή μας
-Δ/ντη του Δημοτικού Σχολείου Αγγελοκάστρου κ.Βουγιουκλίδη
Γιώργου που μας διέθεσε το σχολείο του για το διάλειμμά μας.
- κ.Κατσαντώνη Αθανάσιο γονέα-κηδεμόνα του μαθητή της Α’
τάξης Κατσαντώνη Δημήτριο που άνοιξε το εστιατόριο του και έστρωσε το χώρο με
αγάπη και χαμόγελο για να υποδεχθεί και να περιποιηθεί μικρούς και μεγάλους.
Εμπειρίες, στιγμές ζωής ανεπανάληπτες. Φωτεινά παραδείγματα.
Στιγμές γνώσης και ανθρωπιάς.
Ημέρα αστραφτερή στη μνήμη μας.
Σας ευχαριστούμε!
